اثر سلول های بنیادی مزانشیمی استرومال کشت داده شده در داربست بر روی تکثیر سلول های cd۳۴+ خون بند ناف

چکید ه   سابقه و هدف   پیوند سلول های بنیادی طی دهه های اخیر، به موفقیت های درمانی بالایی رسیده اما از محدودیت های استفاده از این منبع در بزرگسالان، تعداد کم سلول های cd34+ می باشد. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر سلول های مزانشیمی بر میزان تکثیر سلول های cd34+ خون بند ناف بود.   مواد و روش ها   در یک مطالعه تجربی، سلول های چسبنده مزانشیمی از سلول های تک هسته ای مغز استخوان جدا شدند. سلول های cd34+ موجود در خون بند ناف، با استفاده از آنتی بادی های نشاندار شده با microbead جدا شده و بر روی سلول های مزانشیمی کشت داده شدند. تاثیر سلول های مزانشیمی در شرایط دو بعدی, سه بعدی و شرایط بدون استفاده از سلول های مزانشیمی در تکثیر و حفظ پتانسیل ابتدایی سلول ها با شمارش سلولی, تعیین درصد سلول های cd34+ به روش فلوسیتومتری و روش سنجش کلونی مورد مقایسه قرار گرفت.   یافته ها   تکثیر سلول ها در سه محیط و در زمان های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. در محیط فاقد سلول های مزانشیمی، میانگین میزان چند برابر شدن tnc ها، cfc ها و سلول های cd34+ در روز دهم به ترتیب 6 ± 87, 8 ± 84 و 3 ± 11، در محیط دارای سلول های استرومال مزانشیمی در شرایط دو بعدی به ترتیب، 8 ± 103, 9 ± 111 و 3 ± 14 و در محیط دارای مزانشیم در شرایط سه بعدی به ترتیب، 10 ± 127, 14 ±170 و 4± 20 بود.   نتیجه گیری   نتایج نشان می دهد که می توان از سلول های مزانشیمی به خصوص در شرایط 3 بعدی، جهت افزایش تعداد سلول های بنیادی خونساز و حفظ پتانسیل کلونی زایی آن ها به طور طولانی مدت در محیط کشت استفاده کرد.